ترجمۀ فارسی مجموع الفتاوی جلد اول (از صفحه 20 الی 33)

ترجمۀ فارسی مجموع الفتاوی جلد اول (کتاب توحید الوهیت) مؤلف: تقي الدين أبو العباس أحمد بن عبد الحليم بن تيمية الحراني (المتوفى: 728هـ) 

مترجم: مجاهد دین

جلد اول توحید الوهیت
(از صفحه 20 الی 33)

قاعده دربارۀ توحید خداوند، و اخلاص وجه و عمل برای او

و شیخ الإسلام قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ می‌فرماید:

بنام خداوند بخشنده‌ی مهربان

حمد و سپاس برای پروردگار جهانیان است و گواهی می‌دهم که هیچ معبودی جز الله نیست، یکتا و بی‌شریک است و گواهی می‌دهم که محمد صلی الله علیه وسلم، بنده و فرستاده‌اش است؛ اما بعد:

این قاعده‌ای بزرگ در توحید الله و خالص گرداندن وجه و عمل برای او در عبادت و استعانت است. خداوند متعال می‌فرماید: ﴿قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ﴾ [آل عمران: 26] «بگو: «بارالها! ای دارنده‌ی پادشاهی (و هستی) به هر کس که بخواهی، پادشاهی (و فرمانروایی) می‌بخشی، و از هر کس بخواهی پادشاهی (و فرمانروایی) را می‌گیری ، و هر کس را بخواهی عزّت مى‌دهى، و هركه بخواهى خوار می‌کنی».

ترجمۀ فارسی مجموع الفتاوی جلد اول (از صفحه 12 الی 19)

ترجمۀ فارسی مجموع الفتاوی جلد اول (کتاب توحید الوهیت) مؤلف: تقي الدين أبو العباس أحمد بن عبد الحليم بن تيمية الحراني (المتوفى: 728هـ) 

مترجم: مجاهد دین

جلد اول توحید الوهیت
(از صفحه 12 الی 19)

و شیخ الإسلام رحمه الله می‌فرماید:

قاعده دربارۀ جماعت و تفرقه، و علّت و نتیجۀ آن

الله تعالی می‌فرماید: ﴿شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ﴾ [الشوری: 13] «دینی را برای شما تشریع کرد، از همان گونه که به نوح توصیه کرده بود، و از آنچه بر تو وحی کرده‌ایم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کرده ایم، که دین را بر پا دارید و در آن فرقه فرقه نشوید». خداوند سبحان خبر داده است که، [دینی] از نوع آنچه که برای نوح توصیه کرده، و از آنچه که به محمد صلی اله علیه وسلم وحی کرده است و به آنچه که آن سه نفرِ ذکر شده را به آن سفارش کرده است، برایمان تشریع کرده است. و آن‌ها الو العزمی هستند که در این فرموده‌اش از آنان میثاق گرفته شده است: ﴿وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ﴾ [الأحزاب: 7] «و (ای پیامبر گرامی‌! به یاد آور) هنگامی ‌را که از پیامبران پیمان‌شان را گرفتیم و (همچنین) از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم، و از همه‌ی آنان پیمان محکمی‌گرفتیم»، و این فرموده‌اش: ﴿مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ﴾ [الشوری: 13] «از همان گونه که به نوح توصیه کرده بود، و از آنچه بر تو وحی کرده‌ایم و سفارش کرده‌ایم». در حق محمد، نام و لفظِ «وحی» آمده است، ولی درباره‌ی سایر پیامبران، لفظ «وصیت».

ترجمۀ فارسی مجموع الفتاوی جلد اول (از صفحه 1 الی 11)

ترجمۀ فارسی مجموع الفتاوی جلد اول (کتاب توحید الوهیت)

مؤلف: تقي الدين أبو العباس أحمد بن عبد الحليم بن تيمية الحراني (المتوفى: 728هـ)

مترجم: مجاهد دین

جلد اول توحید الوهیت

(از صفحه 1 الی 11)

 

مقدمه

خطبه‌ی شیخ الإسلام

شیخ الإسلام أحمد بن تیمیه قدس الله روحه می‌فرماید:

بنام خداوند بخشنده‌ی مهربان

﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ﴾ [الأنعام: 1] «ستایش برای خداوندی است که آسمان‌ها و زمین را آفرید و تاریک‌ها و نور را پدید آورد، و با این همه آن‌هایی که کافران شدند با پروردگار خویش، دیگری را برابر می‌دارند (و به اوشرک می‌آورند)»

عالم به آنچه که هست و آنچه بود و آنچه که می‌شود. کسی که: ﴿إنَّمَا أَمْرُهُ إذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ﴾ [یس: 82] «جز این نیست که فرمان او، چون چیزی را اراده کند، (این است) که به آن می‌گوید: "موجود شو" پس (بی درنگ) موجود می‌شود».

کسی که: ﴿يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ﴾ [القصص: 68] «و پروردگار تو هر چه بخواهد می‌آفریند، و (هر چه بخواهد) بر می‌گزیند، آنان را (هیچ) اختیاری نیست، خداوند منزه و برتر است از آنچه شریک او قرار می‌دهند».

﴿وَهُوَ اللَّهُ لَا إلَهَ إلَّا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَى وَالْآخِرَةِ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴾ [القصص: 70]  و او خدایی است که هیچ معبودی (به حق) جز او نیست، ستایش در دنیا و آخرت برای اوست، و حکم (و فرمانروایی) از آن اوست، و (همه‌ی شما) به سوی او باز گردانده می‌شوید».