▫️هرکس به بهانۀ روشنگری، آنچه که گمان می‌کند حق است را تبلیغ کند (و چه بسا اصلا نزد الله متعال حق هم نباشد) و در حین تبلیغ معتقداتش، فعل را نقد نکند بلکه فاعل را نقد کند، و عقیده را نقد نکند بلکه صاحبِ عقیده را نقد کند، و هدفش عرض و نقد علمی نباشد؛ بلکه هدفش تخریب و توهین و تفرقه و فتنه گری بین دو گروه باشد، پس او آفتی در بین مسلمانان است.
▫️هرکس شخص مخالفش را بخاطر سخنی که نگفته است مواخده کند، یا او را ملزم به پذیرش قول عالمی که قبولش دارد کند، در حالی که او سخن آن عالم را نگفته باشد، پس او چه بخواهد چه نخواهد جزو غالیان است.
▫️هرکس دیگری را متهم به لوازم و مآلات سخنش کند، در حالی که او آن لوازم را قبول ندارد، پس چه بخواهد چه نخواهد جزو غالیان است.
▫️هرکس در گرو افکار و اعتقادات و اعمال خودش است. هیچ کس حق ندارد بخاطر گناه و یا خطا و یا انحراف شخصی که دیگری به آن شخص ارادت داشته است، او را متهم به ارتکاب آن گناه یا خطا یا انحراف نماید.
▫️هیچ کس سخنگوی الله و رسولش نیست، هرکس فهم خودش از حقیقت و از کلام الله و رسولش را حتما مطابق با مراد الله و رسولش بداند و مخالف خودش را متهم به مخالفت با الله و رسولش کند، و جدال کننده با او را متهم به جدال کننده با الله و رسولش کند، و کسی که فهم او از حقیقت را رد کند متهم به رد کردن حقیقتی که نزد الله و رسولش است کند، پس او چه بخواهد چه نخواهد جزو غالیان است.
▫️از مسلمانی تو، تنها صداقت و امانت و خوش اخلاقی و مهربانی و سود رسانی تو و نحو آن به درد دیگر مسلمانان می‌خورد. وگرنه چه سود که گمان کنی پیرو سلف صالح هستی اما مسلمانان از دست و زبان تو در سلامت و امان نباشند.
▫️با گذاشتن نام نیکو، بر چیزی که ماهیتش قبیح است، آن قبیح نزد الله نیکو نمی‌شود. چیزی که بدعت است، اگر نامش را سنت بگذاری، در نزد الله چیزی از حقیقت بدعتش نمی‌کاهد. هیچ مسلمانی منکر اسم‌هایی مانند، کفر، شرک، بدعت، سنت، عبادت، ارتداد، طاغوت و نحو آن نیست، بلکه مشکل در فهم غالیانی است که چیزی که کفر نیست را کفر می‌دانند و چیزی که شرک نیست را شرک می‌دانند و چیزی که بدعت نیست را بدعت می‌دانند و چیزی که ارتداد نیست را ارتداد می‌دانند و چیزی که عبادت نیست را عبادت می‌دانند و چیزی یا کسی که طاغوت نیست را طاغوت می دانند، سپس بخاطر غلوّی که دارند و به بهانۀ مبارزه با کفر و شرک و بدعت و ارتداد و طاغوت، و با پنهان شدن پشت این اسم‌های شرعی، احکام این اسم‌ها را بر مسلمانان مخالفشان تطبیق می‌دهند. و اهل تفریط نیز جزو غالیان‌اند، چون چیزی که در نزد الله و رسولش کفر و شرک و عبادت و ارتداد و بدعت و طاغوت است را اینچنین نمی‌دانند و سپس وارد کفر و زندقه و الحاد و شرک می‌شوند.
▫️غالیان، تعریف شرعی و حقیقت این اسامی و مناط احکام آنها را تغییر داده‌اند، مثلا بر روی عملی که عبادت نیست اسم عبادت می‌گذارند، سپس مسلمانی که حقیقتا و در نزد الله متعال، با انجام آن عمل عبادت غیر الله را نکرده است، را بخاطر انحرافی که دارند متهم به عبادت غیر الله می‌کند.
▫️بدعت غالیان بسیار بدتر از عصیان و گناه دیگران است. چون کسی که گناه می‌کند، اسم گناه را از روی گناهش برنداشته است و می‌داند که او گناهکار است و از انجام گناهش ناراحت و پشیمان است و به بخشش خداوند امیدوار است. اما مبتدع، اسم بدعتش را سنت گذاشته است، و گمان می‌کند دست برداشتن از بدعتش، برابر با دست برداشتن از دین خدا است! برای همین کسی که دین را درست فهمیده اما در عمل به آن سهل انگاری دارد نزد الله بسیار محبوب‌تر از کسی است که دین را اشتباه فهمیده و در عمل به بدعتش خیلی ملتزم و پایبند است.
▫️و یقین دارم کسی که نیتش خالص باشد و رضایت وجه الله عزوجل را خواسته باشد، پس اگرچه هم در فتره‌ای از عمرش، و بخاطر سبقت اذهانش، بر گمراهی بوده باشد، اما چون طالب حقیقت و هدایت است پس الله متعال که از مهر مادر نسبت به فرزندش برای بندگانش مهربان‌تر است، هرگز او را به حال خود رها نخواهد کرد و حتما در طول زندگی‌اش نشانه‌های راه راست خود را به او نشان خواهد داد. و اگر هم عمر او کفاف ندهد و با بدعتش مرده باشد، پس یقین دارم که خداوند متعال مهربان‌تر و بزرگوار تر از آن است که او را بخاطر بدعتش که در حد کفر و شرک اکبر نبوده است، از بهشت محروم نماید.
▫️بارالهی هیچ یک از ما با عملی که انجام داده است مستحق بهشت نیست، پس با لطف و رحمت بی‌کرانت عاقبت همۀ ما را ختم به خیر کن و دوستی و صفا و صمیمیت و یکدلی و برادری را به میان مسلمانان بازگردان.
#مجاهد_دین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر