آیا در کتب اهل سنت آمده که رسول خدا
صلی الله علیه وسلم در جلوی مردم برهنه شده است؟
نويسنده: مجاهد دین
شماره مقاله: 102
تاریخ انتشار: 95.4.4
رافضی چنین نوشته است:
البته جالب توجه است كه خود اهلسنت در
کتبشان آورده اند که رسول الله صلی الله علیه وسلم جلوی مردم برهنه و عریان شد!!!
بخاری در صحیح بخاری اورده است:
حَدَّثَنَا مَطَرُ بْنُ الفَضْلِ،
قَالَ: حَدَّثَنَا رَوْحٌ، قَالَ: حَدَّثَنَا زَكَرِيَّاءُ بْنُ إِسْحَاقَ،
حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ دِينَارٍ، قَالَ: سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ،
يُحَدِّثُ «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَنْقُلُ
مَعَهُمُ الحِجَارَةَ لِلْكَعْبَةِ وَعَلَيْهِ إِزَارُهُ»، فَقَالَ لَهُ
العَبَّاسُ عَمُّهُ: يَا ابْنَ أَخِي، لَوْ حَلَلْتَ إِزَارَكَ فَجَعَلْتَ عَلَى
مَنْكِبَيْكَ دُونَ الحِجَارَةِ، قَالَ: «فَحَلَّهُ فَجَعَلَهُ عَلَى مَنْكِبَيْهِ،
فَسَقَطَ مَغْشِيًّا عَلَيْهِ، فَمَا رُئِيَ بَعْدَ ذَلِكَ عُرْيَانًا صَلَّى
اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ.
ترجمه: جابر بن عبدالله رضي الله
عنهما مي گويد: رسول الله - صلى الله عليه وسلم - (قبل از بعثت)هنگام تعميركعبه،
همراه ساير قريش، سنگ ها را بر دوش خود حمل مي كرد. آنحضرت صل الله عليه و آله و
سلم در آن هنگام، ازار پوشيده بود. عباس - رضي الله عنه - ؛عموي رسول الله - صلى
الله عليه وسلم - ؛ فرمود: برادر زاده! چقدر خوب است، اگر ازارت را باز كني و آن
را زير سنگها و روي شانه ات بگذاري.
راوي مي گويد: رسول الله - صلى الله
عليه وسلم - ازار خود را باز نمود و آنرا روي شانه هاي خود نهاد. سپس بيهوش به
زمين افتاد. و بعد از آن، هرگز برهنه ديده نشد.
صحیح بخاری جلد 1 صفحه 82.
این روایت در صحیح بخاری امده پس صحتش
نیز اثبات شد است از نظر شما!!!
پـــــاســــخ
این روایت صحیح است و در باب كراهيت
برهنه نماز خواندن آمده است و بنا شدن کعبه قبل از بعثت بوده است و بعضی از اخبار
تاریخی بیان می دارند که زمان بنای کعبه، رسول خدا صلی الله علیه وسلم هنوز محتلم
نمی شده است.
وقال الزهري – رحمه الله-: «لما بنت قريش الكعبة لم يبلغ النبي
عليه الصلاة والسلام الحلم».
زهری می گوید: زمانی که قریش کعبه را
بنا نمودند رسول خدا صلی الله علیه وسلم هنوز به احتلام شدن نرسیده بود.
در ضمن اینکه رافضی نوشته است جلوی
مردم برهنه و عریان شد تعبیری کاملا اشتباه و مغرضانه است، برای اینکه فرق است بین کسی که
غیر ارادی عریان شود با کسی که عمدا عریان شود و آنچه رافضی نوشته است چنین برداشت
می شود که انگار رسول خدا صلی الله علیه وسلم در آن زمان به طور عمد عریان شده
اند. همچنین اصلا در جلوی مردم نبوده آنطور که رافضی برداشت کرده و نوشته است!
و اینکه در آن زمان، رسول خدا صلی
الله علیه وسلم بدون اینکه خودش خواسته باشد، به دلایلی مانند ضعف یا سست
شدن از سختی کار افتاده باشد، فرق می کند با اینکه از روی قصد چنین کاری کرده باشد.
اما در کتب شیعه چنین آمده است که
سیدنا موسی علیه السلام نیز بدون اینکه خود خواسته باشد عریان شده است:
در تفسير القمي از أبي بصير، از أبي عبدالله(ع) روایت شده است: «أن بني اسرئيل
كانوا يقولون ليس لموسى ما للرجال وكان موسى إذا أراد الإغتسال ذهب إلى موضع
لايراه فيه أحد من الناس فكان يوماً يغتسل على شط نهر وقد وضع ثيابه على صخرة
فأمرالله الصخرة فتباعدت عنه حتى نظر بنو اسرائيل إليه فعلموا أنه ليس كما قالوا
أنزل الله : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ
آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَىٰ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا ۚ وَكَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِيهًا» [ الأحزاب/69 ]
ترجمه: بنی اسرائیل می گفتند همانا
آنچه که مردان دارند موسی آن را ندارد و موسی هرگاه می خواست غسل کند به مکانی می
رفت تا هیچ کس او را نبیند، روزی در کنار روز غسل می کرد و لباس هایش را بر روی
سنگی گذاشته بود و خداوند سنگ را امر کرد و لباس هایش را باد برد و موسی دنبال
آنها رفت تا اینکه بنی اسرائیل او را دیدند و دانستند که برای او آنچه که مردان
دارند هست چنانکه خداوند می فرماید: « ای کسانی که ایمان آورده اید! مانند کسانی
نباشید که موسی را آزار دادند، آنگاه خداوند او را از آنچه (در حق او) گفته بودند؛
مبّرا ساخت، و (او) نزد خداوند آبرومند (و صاحب منزلت) بود».
القمي 2/ 179 ، و الصافي 4 /205 - 206
، وكنز الدقائق 8 / 230 - 231 ، و بيان السعادة 3 / 257 ، والجوهر الثمين 5 / 165
،ونور الثقلين 4 / 308، قصص الأنبياء ص 249 - 250 ، والبرهان 3/329 ، و الميزان
16/353، و الكاشف 6/243 ، وجوامع الجامع 2/339 ، و منهج الصادقين 4/321 لفتح الله
الكاشاني
.
همچنین مفسر شیعه طبرسی در مجمع البیان همین قضیه را ثابت کرده
و می گوید:
أن
موسى عليه السلام كان حيياً ستيراً يغتسل وحده فقال ما يتستر منّا إلا لعيب بجلده
أما برص وأما أدرة فذهب مرة يغتسل فوضع ثوبه علىحجر فمر الحجر بثوبه فطلبه موسى
عليه السلام فرآه بنو اسرئيل عرياناً كأحسن الرجال خلقا فبرأه الله مما قالوا
تفسير مجمع البيان للطبرسي 8/372 .
ترجمه: همانا موسی علیه السلام آدمی با حیا و شرم بود و خود را
می پوشاند و به تنهایی غسل می کرد و گفتند این موسی از ما ستر نمی کند مگر اینکه
حتما عیبی در بدنش وجود دارد یا مرض پیسی دارد بیضه مردان را ندارد. باری رفت که
غسل کند و لباسش را بر رویسنگی گذاشت و سنگ با لباس هاش حرکت کرد و موسی به طلب لباس
هایش دنبال آن رفت و بنی اسرائیل او را عریان دیدند آن هم به شکل زیبا ترین مرد در
خلقت و خداوند او را تبرئه نمود از آنچه به او می گفتند.
نعمة الله الجزائري در قصص(ص 250)
می گوید: « قال جماعة من أهل الحديث لا استبعاد
فيه بعد ورود الخبر الصحيح وإن رؤيتهم له على ذلك الوضع لم يتعمده موسى عليه
السلام ولم يعلم إن أحد ينظر إليه أم لا وأن مشيه عرياناً لتحصيل ثيابه مضافاً إلى
تبعيده عما نسبوه إليه ، ليس من المنفرات».
ترجمه: «جماعتی از اهل حدیث این را بعید نمی دانند بعد از آمدن
روایات صحیح در این باره و اینکه موسی را در این وضعیت دیده اند موسی در آن متعمد
نبوده است و نمی دانیم کسی به او نگاه کرده یا نه و به دنبال افتادن او
از لباس هایش به طور عریان برای به دست آوردن لباس هایش بوده است اضافه بر آن هم
برای بر طرف کردن آنچه که به او نسبت می داند...».
ما نیز همین را می گوییم، رسول خدا صلی الله علیه وسلم قبل از
بعثت از روی عمد و با خواسته خود عریان نشد و آنطور که رافضی نوشته است نیست که از
روی عمد چنین کاری کرده باشد.
همچنین در این حدیث از صحیح بخاری، کجا گفته است که جلوی مردم
عریان شده است یا کجا گفته است که رسول خدا صلی الله علیه وسلم عریان راه رفته و
مردم او را دیده اند؟
بلکه می گوییم جز عمویش که از محارم او می باشد، کسی او را
عریان ندیده است چنانکه در روایتی از طبرانی آمده است
«لما بنت قريش الكعبة انفردت رجلين رجلين ينقلون الحجارة ، فكنت أنا وابن أخي
، جعلنا نأخذ أزرنا فنضعها على مناكبنا ونجعل عليها الحجارة ، فإذا دنونا من الناس
لبسنا أزرنا ، فبينما هو أمامي إذ صرع فسعيت وهو شاخص ببصره إلى السماء قال فقلت
لابن أخي : ما شأنك ؟ قال : نهيت أن أمشي عريانا قال فكتمته حتى أظهر الله نبوته».
ترجمه: «آنگاه که قریش کعبه را بنا نمودند دو نفر دو نفر با هم
سنگ را به آنجا حمل می نموند و من (عباس) و پسر برادرم (محمد صلی الله علیه وسلم)
با هم بودیم. ازارمان را می گرفتیم و آن را بر روی شانه هایمان می گذاشتیم و سنگ
بر روی آن می گذاشتیم و هرگاه به مردم نزدیک می شدیم ازارمان را می پوشیدیم. او
جلوی من راه می رفت تا اینکه غش کرد و سنگ را زمین انداختم و او به آسمان نگاه می
کرد راوی می گوید: گفتم (یعنی عباس) ای پسر برادرم تو را چه شد؟ گفت از اینکه
عریان راه بروم نهی شده ام این صحبت هایش را کتمان کردم تا اینکه خداوند نبوتش را
آشکار ساخت».
همانطور که می بینید این روایت و این جریان در دلایل النبوت
ایشان می باشد و بغیر از عمویش عباس، کسی او را ندیده
و جز آن دو نفر کسی در آن اتفاق حاضر نبوده است و همانطور که عمویش می گوید، آن
اتفاق و صحبت های برادر زاده اش را نیز از مردم کتمان و مخفی می نمود. تا اینکه به
نبوت رسید.
حال ای روافض، بگویید از کجای این اتفاق و جریان، عریان شدن
رسول خدا صلی الله علیه وسلم در جلوی مردم را برداشت نموده اید؟؟
آیا هدف شما چیزی است جز اینکه می خواهید به رسول خدا صلی الله
علیه وسلم تهمت بزنید؟ آخر چرا اینقدر کذاب و تدلیس گر هستید و با معنای روایات
بازی می کنید؟
در ضمن همینکه رسول خدا صلی الله علیه وسلم دراز کشیدند و
گفتند از اینکه عریان راه بروم نهی شده ام، همین دلالت می کند بر اینکه کسی او را
ندیده است. برای اینکه کسی که دراز می کشد و خود را از دید مردم مخفی کرده است
چگونه مردم او را می بینید؟ پس جز عمویش که محرم او بوده کسی او را ندیده است.
در ضمن به این روافض که
دینشان و مذهب و فتاوایشان بین ناف و زانو متمرکز شده است می گویم که شما را چه به
طرح این شبهات سخیف؛ در حالی که آدمی شرم میکند مطالب کتابتان را حتی بخواند!!!
نگاه کنید که روافض به رسول خدا صلی الله علیه وسلم در کتاب
هایشان چه تهمتی بسته اند:
در بحار الأنوار (22/217) چنین آمده است: «قال الرضا : إن رسول الله – صلى الله عليه وسلم –
قصد دار زيد بن حارثة في أمر أراده فرأى امرأته تغتسل فقال لها : سبحان الذي خلقك ».
ترجمه: امام رضا می گوید: رسول خدا صلی الله علیه وسلم قصد
خانه زید بن حارثه را کردند برای کاری که داشتند، آنجا زنی را دید که داشت حمام می
کرد و به آن زن گفت: سبحان الذی خلقک = پاک و منزه است خدایی که تو را خلق کرده
است».!
العیاذ بالله شأن رسول خدا صلی
الله علیه وسلم در نزد شیعه این روایات سخیف است که کتبشان را پر کرده است.
از جعفر بن محمد عليهما السلام
روایت کرده اند که گفت : «كان
رسول الله – صلى الله عليه وسلم –
لا ينام حتى يضع وجهه بين ثديي فاطمة ».
بحارالأنوار ج : 43 ص : 78
ترجمه: رسول خدا صلی الله علیه وسلم نمی خوابید مگر اینکه
صورتش را بین پستان های فاطمه قرار نمی داد!!!
نمی دانم برای این روایات سخیف چه تعلیقی بنویسم؛ فقط می گویم
خداوند رویتان را سیاه کند.
گذشته بر این، امام دوازدهمتان زمانی که ظهور می کند عریان می
باشد!!!
الشيخ الطوسي والنعماني از
امام رضا روایت کرده اند : «
أن من علامات ظهور المهدي أنه سيظهر عارياً أمام قرص الشمس ». حق اليقين (ص 347) .
ترجمه: از نشانه های ظهور مهدی این است که او جلوی قرص خورشید
به طور عریان ظهور می کند!!!
خب مهدی شما را که تمام بشریت عریان خواهند دید!!! این را کجای
دلمان بگذاریم؟؟
در ضمن عورت که نزد شیعه تنها دو سوراخ جلو و عقب است!!! و
باسن را نیز جزو عورت نمی دانید!!!
الكليني در الكافي ( 6/512) از
أبي الحسن عليه السلام روایت کرده که گفت : « العورة عورتان القبل والدبر ، فأما الدبر مستور بالإليتين
فإذا سترت القضيب والبيضتين فقد سترت العورة ».
ترجمه: عورت دو جا است جلو و عقب. اما عقب که با دو باسن
پوشانده می شود و اگر آلت و دو بیضه ات را نیز [مثلا با دستت ] مخفی کردی پس به
راستی که ستر عورت کردی!!
ما شاء الله به این ستر عورتتان!!!
حتی در مذهب جنسی شما نگاه کردن به عورت غیر مسلمانان همانند
نگاه کردن به عورت الاغ است، برای اینکه غیر خودتان را حیوانات حساب می کنید
از امام صادق روایت کرده اند که گفت « النظر إلى عورة من ليس بمسلم
مثل نظرك إلى عورة الحمار » الكافي (6/512)
ترجمه: نگاه کردن به عورت کسی که مسلمان نیست مانند نگاه کردن
به عورت الاغ است!!!
همچنین عورت امام باقرتان را نیز دیدند چون کسی که خودش حمام
باشی باشد و حمام داشته باشد و هربار که بیکار شد برود حمام و به دیگران بگوید
بیایید مرا بشویید خب آخرش عورتش هم نمایان می شود دیگر!!!
به شهادت کافی و من لا یحضره الفقیه که از کتب اربعه شما هستند
و در نزد شما همانند بخاری و مسلم ما هستند چنین آمده است
دَخَلْتُ حَمَّاماً بِالْمَدِينَةِ
فَإِذَا شَيْخٌ كَبِيرٌ وَ هُوَ قَيِّمُ اَلْحَمَّامِ فَقُلْتُ لَهُ يَا شَيْخُ
لِمَنْ هَذَا اَلْحَمَّامُ فَقَالَ لِأَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ ع
فَقُلْتُ أَ كَانَ يَدْخُلُهُ قَالَ نَعَمْ فَقُلْتُ كَيْفَ كَانَ يَصْنَعُ قَالَ
كَانَ يَدْخُلُ فَيَبْدَأُ فَيَطْلِي عَانَتَهُ وَ مَا يَلِيهَا ثُمَّ يَلُفُّ
إِزَارَهُ عَلَى أَطْرَافِ إِحْلِيلِهِ وَ يَدْعُونِي فَأَطْلِي سَائِرَ جَسَدِهِ
فَقُلْتُ لَهُ يَوْماً مِنَ اَلْأَيَّامِ اَلَّذِي تَكْرَهُ أَنْ أَرَاهُ قَدْ
رَأَيْتُهُ قَالَ كَلاَّ إِنَّ اَلنُّورَةَ سُتْرَةٌ.
( الكافي 6/508)
و (من لا یحضره الفقه جلد 1 / بَابُ غُسْلِ يَوْمِ
الْجُمُعَةِ وَ دُخُولِ الْحَمَّامِ وَ آدَابِهِ وَ مَا جَاءَ فِي التَّنْظِيفِ وَ
الزِّينَة
ترجمه: و از عبيد اللَّه مرافقى روايت شده كه گفت: در مدينه
وارد حمّامى شدم پيرمردى را ديدم كه سرپرست حمّام بود [باو] گفتم: اى پيرمرد اين
حمّام از آن كيست؟ گفت: از أبى جعفر محمّد بن عليّ عليهما السّلام (امام باقر
عليه السّلام) گفتم. آيا ايشان خود نيز بحمّام مىآيند؟ پاسخ داد: آرى، گفتم:
هنگامى كه بحمّام مىآيند چكار ميكنند؟ گفت: آن حضرت داخل حمّام مىشود و شروع
ميكند ابتدا پشت زهارش و آنچه اطراف آن است نوره ميكشد بعد عورتش را لنگ ميپوشاند
و مرا صدا ميزند و من بقيه بدنش را برايش نوره ميكشم. روزى از روزها بآن حضرت عرض
كردم آنچه كه شما مايل نبوديد من آن را ببينم ديدم، آن حضرت فرمود:
هرگز ممكن نيست ديده باشى، زيرا كه نوره خود پوششى است.
پس بار دیگر می گوییم، مادام که در کتب خودتان این روایات وجود
دارد، پس برای خودتان دنبال شریک جرم نگردید و با تلبیس کردن بر بروایت صحیح
بخاری، نمی توانید بار بر روی دوش خودتان را سبک گردانید؛ چراکه همانطور که ثابت
کردیم روایت صحیح بخاری مربوط به قبل از بعثت و به شهادت زهری مربوط به قبل از
محتلم شدن رسول خدا صلی الله علیه وسلم بوده و همچنین جز عمویش که از محارم او
بوده، کسی در آن صحنه حضور نداشته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر