۱۳۹۸/۱۰/۰۵

قرآن و سنت، مشروعیت توسل به جاه را نشان می‌دهند



◾️کسی اینگونه دعا می‌کند: «خدایا من در بین مردم  فقیر و بی‌نوا و درمانده شده‌ام، خدایا به این بندۀ بی‌نوا و درمانده و فقیرت رحم کن.
خدایا این مردمان دل من را شکستند، خدایا تو حال و روز من را بهتر از خودم می‌دانی، خدایا بخاطر این دل شکسته و این حال محزونی که دارم، دعایم را قبول کن».

👆دعای فوق، همان توسل به جاه است، یعنی دعاکننده بوسیلۀ توسل به جایگاه و مکانت درمانده و فقیر و مظلومی که دارد از خداوند درخواست حاجت کرده است. در واقع، جاهی دارد که جای ترحم دارد.

❗️و بدون شک کسانی که بی‌خردانه توسل به جاه را حرام و بدعت می‌دانند نیز، تاکنون خودشان بارها بدون اینکه متوجه شده باشند همانند چنین دعایی کرده‌اند و به جاهشان متوسل شده‌اند!

◾️و یا برای ما انسان‌ها نیز پیش آمده که مثلاً از جایی عبور می‌کنیم و یکدفعه می‌بینیم که حیوانی یا پرنده‌ای پایش شکسته یا در جایی گیر کرده، و التماس کمکش را می‌توانیم از حالت چشمانش درک کنیم. یا گدایی را می‌بینیم که فلج یا مریض و... است و با صدایی سوزان به ما می‌گوید: «به من بینوا کمک کنید»، و ما دلمان به حال و جاه و مکانتی که آن حیوان یا پرنده یا انسان پیدا کرده است، می‌سوزد و به او رحم کرده و کمک می‌کنیم.

👈 این همان توسل به جاه است.

پس چگونه بعضی‌ها می‌گویند توسل به جاه، بدعت و حرام است؟ 

◾️یا یکی اینگونه دعا می‌کند: «خدایا چون بخاطر جایگاهی که پدر آن دو کودک در نزد تو داشت (و داستانش در سورۀ کهف ذکر شده است) تو آن گنج را برای آنها محفوظ نگه داشتی، پس به همان شکل نیز بخاطر جایگاهی که رسول خدا صلی الله علیه وسلم نزد تو دارد، من را بر صراط مستقیمت محفوظ نگه دار».

▫️چنانکه مشابه این دعا از عمر بن الخطاب رضی الله عنه در ماجرای استسقا ثابت شده است: «فَقَالَ (عمر): اللَّهمّ أنا نتقرب إليك بعم نبيك ونستشفع به، فاحفظ فيه نبيك كما حفظت الغلامين لصلاح أبيهما». [الإستیعاب في معرفة الأصحاب (1/246)].

▫️ : «فإنك تقول وقولك الحق: ﴿وَأَمَّا ٱلۡجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَٰمَيۡنِ يَتِيمَيۡنِ فِي ٱلۡمَدِينَةِ وَكَانَ تَحۡتَهُۥ كَنزٞ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَٰلِحٗا﴾ [الكهف: 82] فحفظتهما لصلاح أبيهما فاحفظ اللهم نبيك في عمه». [تاریخ دمشق (26/363)].

👈و این همان توسل به جاه است.

🔹و رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود: «دعوةُ المظلومِ تُحمَلُ على الغَمامِ، وتُفتَحُ لها أبوابُ السَّمواتِ»؛ «دعای مظلوم بر بالای ابرها حمل می‌شود و درهای آسمان‌ها برایش باز می‌شود (و مورد اجابت قرار می‌گیرد)». [صحیح ابن حبان (شماره 7378)].

🔹و فرمود: «اتَّقوا دعوةَ المظلومِ، وإن كان كافرًا، فإنه ليس دونها حجابٌ»؛ «از دعای مظلوم بترسید اگرچه کافر هم باشد، برای اینکه مانع و پوششی جلوی دعایش نیست (و دعایش اجابت می شود)». [صحیح الجامع از آلبانی، شماره (119)].

◾️اگر مظلومی بگوید: «خدایا به من ظلم کردند، اعضای خانواده‌ام را با بمباران‌هایشان کشتند، همۀ اموالم را به ناحق گرفتند، من را از خانه و دیارم بیرون کردند، و خودم آواره و در به در شده‌ام، خدایا بخاطر حال و وضعی که دارم انتقام من را از آن ظالمان بگیر»
آیا غیر از این است که این مظلوم به جاه و مکانت مخصوصی که در نزد الله پیدا کرده است متوسل شده است؟
آیا غیر از این است که جایگاه او در شرایطی قرار دارد که خداوند بخاطر جایگاهش بیشتر او را مورد مرحمت و عنایت خود قرار می‌دهد؟
پس چگونه بعضی‌ها، ادعا می‌کنند که «توسل به جاه» در قرآن و سنت وجود ندارد و بدعت است؟
پس این آیات و احادیث چه هستند و چه معنایی دارند؟

🔅بارالهی بخاطر محمد و آل او ما را از شرّ فتنه‌ها و بدعت‌های نوخوارج معاصر محفوظ نگه ‌دار. آمین

🖊 خادم کوچک اهل سنت و جماعت: مجاهد دین

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نصیحتی دلسوزانه برای صلاح مهدوی و هم فکرانش؛

    ♦️ چند سال پیش که وهابیان اهل غلو و افراط، احساس کردند که میدان برایشان خالی شده و تا آینده ای نزدیک بر دنیای اسلام مسلط می شوند، اهل ...