پاسخ به شبهات ازدواج موقت (متعه)
نویسنده: مجاهد دین
قسمت دوم
*آیا ازدواج موقت صاحبش را محصن میکند؟
* بررسی تلبیس شیعه و خلط بین دو متعه نساء و حج
* تفسیر ابن کثیر از آیه 24 سوره نساء
آیا ازدواج موقت صاحبش را محصن میکند؟
خداوند میفرماید:
{ وَالْمُحْصَنَات
ترجمه: و زنان شوهردار ( بر شما حرام شده‌اند ) مگر زناني كه ( آنان را در جنگ ديني مسلمانان با كافران ) اسير كرده باشيد ، كه براي شما حلال مي‌باشند . اين را خدا بر شما واجب گردانده است. براي شما ازدواج با زنان ديگري جز اينان حلال گشته است و مي‌توانيد با اموال خود زناني را جويا شويد و با ايشان ازدواج كنيد و پاكدامن و از زنا خويشتندار باشيد . پس اگر با زني از زنان ازدواج كرديد و از او كام گرفتيد ، بايد كه مهريّه او را بپردازيد ، و اين واجب است . و بعد از تعيين مهريّه ، گناهي بر شما نيست در آنچه ميان خود بر آن توافق مي‌نمائيد.
در این آیه خداوند «محصنین: طالبان پاكدامني و عفّت» را آورده است.
سوال اینجاست که آیا ازدواج موقت مردان و زنان را محصن میکند؟ این روایت از وسائل الشیعه حر عاملی جواب این معما خواهد بود.
وبالإسناد عن صفوان، عن إسحاق بن عمار، قال: سألت أبا إبراهيم (عليه السلام) عن الرجل إذا هو زنى وعنده السرية والأمة يطؤها تحصنه الأمة وتكون عنده ؟ فقال: نعم، إنما ذلك لأن عنده ما يغنيه عن الزنا، قلت: فان كانت عنده أمة زعم أنه لا يطؤها ؟ فقال: لا يصدق، قلت: فان كانت عنده امرأة متعة أتحصنه ؟ فقال: لا، إنما هو على الشئ الدائم عنده.وسائل الشیعه جلد 28 ص 68
و با اسنادش از صفوان و او از اسحاق بن عمار میگوید: از أبا ابراهيم (علیه السلام) در مورد مردي سوال كردم كه اگر زنا كند در حاليكه كنيزي دارد وميتواند باكنيز همبستر شود آيا كنيز او را محصن ميكند؟ فرمود: بله. در نزد او چیزی استن که او را از زنا بینیاز میکند ،گفتم: اگر نزد او کنیزی باشد که فکر میکند که اجازه همبستری را بهش نمیدهد؟ گفت که راست نمیگوید، گفتم: اگر زن صيغه اي داشت آيا او را محصن ميكند ؟ فرمود : خير بلكه اين فقط بر امر دائم است
پس آیه ای که شیعه به آن استناد میکند درباره ی ازدواج دائم و یا کنیزان است که محصنین هستند ولی طبق این روایات و روایات متشابه دیگر در همان کتاب ثابت شد که ازدواج موقت صاحبش را محصن نخواهد کرد و این آیه بر خلاف زعم شیعه هیچ دلالتی بر نکاح موقت ندارد.برای اینکه ازدواج موقت تنها برای دفع شهوت آن هم برای چند ساعتی است و صاحبش را محصن و پاک دامن نمیکند.
و اینجاست که بیش از پیش حکمت این روایت آشکار میشود که میگوید:
أحمد بن محمد بن عيسى في ( نوادر) : عن ابن أبي عمير ، عن هشام بن الحكم ، عن أبي عبدالله ( عليه السلام ) في المتعة قال : ما يفعلها عندنا إلا الفواجر. ـ
نوادر أحمد بن محمد بن عيسى : جلد87 ص 200 و بحار الأنوار ج 100 ص 318
یعنی متعه را جز فاجر ها کسی انجام نمیدهد.
شیعه با اینکه در کتب خودش نیز حرام بودن متعه با سند صحیح آمده است ولی چون نمیتواند دست از هوس بردارد مجبور است که هرطور شده آن را حلال جلوه بدهد و وقتی که هیچ جوابی ندارد برای روایات صحیح السند و صریح اللفظی که متعه را به طور قطع حرام میداند تنها میگوید که امام از روی تقیه چنین گفت!!!
آخر تقیه با چه کسی؟ قرینه ای وجود ندارد برای اثبات تقیه. این چه دینیست که اصلا معلوم نیست که کدام حرفایشان از روی تقیه و کدامشان از روی جدیت گفته اند.
متاسفانه روافض هرجا به ضررشان باشد ولو حدیث هم صحیح باشد میگودند امام تقیه کرده است!!!
بررسی تلبیس شیعه و خلط بین دو متعه نساء و حج
حيله ي شیعه این است که روایاتی را پشت سر هم از کتب اهل سنت می آورد که اولشان درباره ی متعه ی نساء و باقی آن در باره ی متعه حج است. در واقع میخواهد که با مغلطه کردن روایاتی که اصلا ربطی به متعه ی نساء ندارد و در اصل درباره ی متعه حج هستند بیاورد و سپس به هدف خود دست یابد. و پر واضح است که برای چنین حیله ای هم مجبور هستند که اکثرا تنها ترجمه ی روایت را بیاورد و از آوردن اصل متن عربی خود داری کند و یا متن آن را می آورد اما توجهی به باب کتاب و موضوع بحث نمیکند. برای مثال یک نمونه را از موسسه تحقیقاتی ولی عصر!!! جهت اشنایی با حیله ی شیعه ذکر کرده و در ادامه مفصل به آن می پردازیم.
شیعه در مقاله مشروعیت ازدواج موقت در کتاب های اهل سنت میگوید:
در بخاری آمده است که عمر متعه ی نساء را حرام کرد و عمران بن حصین صحابه ی پیامبر معتقد به متعه ی نساء بود:
4246 حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ عِمْرَانَ أَبِي بَكْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَال أُنْزِلَتْ آيَةُ الْمُتْعَةِ فِي كِتَابِ اللَّهِ فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَلَمْ يُنْزَلْ قُرْآنٌ يُحَرِّمُهُ وَلَمْ يَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ قَالَ رَجُلٌ بِرَأْيِهِ مَا شَاءَ
آيه متعه در کتاب خدا نازل شد . پس ما آن را در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم انجام داديم و قرآني (آيه اي) نازل نشد تا آن را حرام کند و رسول خدا هم از آن نهي نفرمودند . در اين هنگام شخصي طبق نظر خودش هرچه خواست گفت ( متعه را حرام کرد)
صحيح بخاري ج4 ص1642 كتاب التفسير، باب قوله تعالى«يا أيّها الذين آمنوا لا تحرّموا طيّبات ما أحل اللّه لكم» (المائدة 87)
اما حقیقت چیست؟؟ شیعه حدیثی را که در باره ی متعه ی حج است آورده و این روایت را در کنار روایاتی که درباره ی متعه ی نساء است قرار میدهد و سپس به نتیجه فاسدش میرسد.
اما اگر عقل داشتند و یا به شعور خوانندگانشان احترام میگذاشتند بهتر بود. یا حد اقل اسم موسسه تحقیقاتی را از سایت ولیعصر حذف میکردند چراکه جز جهل پراکنی و اشتباهات عمدی چیز دیگری نیست.
قبل از هر چیز به این علمای تدلیس گر و تلبیس گر گفته میشود که اصلا این حدیث در بابی که به آن استناد کرده اید وجود ندارد بلکه در باب دیگری است.
بخاری این حدیث را در باب «35 - باب { فمن تمتع بالعمرة إلى الحج=پس‌هر كس با عمره به سوي حج بهره بگيرد } / البقرة 196 / » آورده است. و اصلا ارتباطی با متعه ی نساء یا همان ازدواج موقت ندارد ولی عجیب است این روافض نادان اصلا بر چه حسابی این روایت را نقل میکنند؟
شبیه این روایت در صحیح مسلم نیز آمده است در «باب جواز التمتع»
( 1226 ) حدثنا حامد بن عمر البكراوي ومحمد بن أبي بكر المقدمي قالا حدثنا بشر بن المفضل حدثنا عمران بن مسلم عن أبي رجاء قال قال عمران بن حصين نزلت آية المتعة في كتاب الله ( يعني متعة الحج ) وأمرنا بها رسول الله صلى الله عليه و سلم ثم لم تنزل آية تنسخ آية متعة الحج ولم ينه عنها رسول الله صلى الله عليه و سلم حتى مات قال رجل برأيه بعد ما شاء
یعنی: عمران بن حصین میگوید آیه متعه در کتاب خدا نازل شد ( یعنی متعه حج) و پیامبر صلی الله علیه و سلم ما را به آن امر کرد سپس ایه ای هم نازل نشد تا ایه متعه ی حج را نسخ کند و پیامبر نیز از آن نهی نکرد تا زمانی که وفات کردند بعد از ان مردی با رای خودش آنچه را خواست گفت.
پس همانطور که واضح و مبرهن است این روایات اصلا ارتباطی با متعه ی نساء ندارند بلکه درباره ی متعه ی حج است. و اصلا چطور در حج زنان را متعه میکنند؟ مگر نمیدانند که در حج رفث زنان حرام است؟
خداوند میفرماید:الْحَج
حجّ در ماههاي معيّني انجام مي‌پذيرد. پس كسي كه ، حجّ را بر خويشتن واجب كرده باشد در حجّ آميزش جنسي با زنان و گناه و جدالي نيست ( و نبايد مرتكب چنين اعمالي شود ) .
ایا این جنابان معمم نمیدانند که روایتی که به ان استناد میکنند ارتباطی با متعه نساء ندارد؟
و اگر بگویید که چرا از متعه ی حج منع کرد این دیگر یک موضوع دیگر است و هیچ ارتباطی با متعه ی نساء ندارد ولی برای اینکه مختصر جوابی ارائه شده باشد چنین گفته میشود که
ابتدا باید بدانیم که متعه ی حج چیست؟
در فتح الباری آمده است: «جمهور فقها گفته‌اند: تمتع آنست که یک شخص حج و عمره را دریک سال در ماههای حج دریک سفر انجام دهد و عمره را برحج مقدم دارد و مکی باشد. هرکس به یکی از این شروط خلل برساند متمتع نیست«
سیدنا عمر از چه چیزی نهی کرد؟
از متعه ی حج. چرا؟
برای اینکه کسی که حج تمتع را انجام دهد حج عمره را نیز انجام داده است یعنی تمتع شامل عمره نیز میباشد. و علت چه بود؟ علت این بود که سیدنا عمر دوست داشت همیشه در هر ماهی مردم در حج حضور داشته باشند و فقط ان را محدود به ماه های حج نکنند. دوست داشت همیشه کعبه رنگی و پر از زائران و حاجیان در حال طواف باشد. پس به این خاطر حج تمتع را ممنوع کرد تا مردم عمره را در ماه های دیگر نیز انجام دهند.
و راه و روش خلفای راشدین بدعت نیست چراکه پیامبر صلی الله علیه و سلم میفرماید
«اقتدوا باللذين من بعدي من أصحابي أبي بكر و عمر.» رسول الله فرمودند:بعد از من، از دو دوست من، ابوبکر و عمر پیروی کنید. سلسله احادیث صحیحه البانی 1233 و أخرجه الترمذي وقال حسن وأخرجه أحمد وابن ماجه وابن حبان.
باز میفرماید: «عَلَيْكُمْ بِسُنَّتِي وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِينَ بَعْدِي تَمَسَّكُوا بِهَا وَعُضُّوا عَلَيْهَا بِالنَّوَاجِذِ »
یعنی:به سنت من و سنت خلفای راشدین بعد از من، عمل کنید و روش من و آنها محكم چنگ بزنید.
أخرجه أحمد وأبو داود وابن ماجه والترمذي وصححه الحاكم وقال على شرط الشيخين.
در ضمن اهل سنت همه متفق القول هستند که میتوان متعه حج انجام داد.
پس تا به اینجا متوجه شدیم که هرگاه روافض به این دست از احادیث استناد کردند در واقع سعی در مغلطه بلغور کردن و بازی با کلمات هستند. ای شیعیان عزیز هر گردی گردو نیست و هر متعه ای هم متعه نساء نیست.
تفسیر ابن کثیر از آیه 24 سوره نساء
دلیل شیعه برای متعه نساء در قران ایه ی 24 سوره ی نساء است. خداوند میفرماید:
« وَالْمُحْصَنَات
ترجمه: و زنان شوهردار ( بر شما حرام شده‌اند ) مگر زناني كه ( آنان را در جنگ ديني مسلمانان با كافران ) اسير كرده باشيد ، كه براي شما حلال مي‌باشند . اين را خدا بر شما واجب گردانده است. براي شما ازدواج با زنان ديگري جز اينان ( يعني جز زنان مؤمنی که در ایه 23 حرام اعلام شدند ) حلال گشته است و مي‌توانيد با اموال خود ( زنان بیگانه ای که به خاطر نسب یا سبب حرام نشده اند ) زناني را جويا شويد و با ايشان ازدواج كنيد و پاكدامن و از زنا خويشتندار باشيد . پس اگر با زني از زنان ازدواج كرديد و از او كام گرفتيد ، بايد كه مهريّه او را بپردازيد ، و اين واجب است . و بعد از تعيين مهريّه ، گناهي بر شما نيست در آنچه ميان خود بر آن توافق مي‌نمائيد ( مثلاً اين كه همسر با رضا و رغبت از مقداري از مهريّه خود چشم‌پوشي كند و يا شوهر مشتاقانه مقداري بر اندازه مهريّه بيفزايد ) . بيگمان خداوند آگاه و حكيم است.
در تفسیر ابن کثیر زیر این ایه آمده است:
وقد استدل بعموم هذه الآية على نكاح المتعة، ولا شك أنه كان مشروعًا في ابتداء الإسلام، ثم نسخ بعد ذلك. وقد ذهب الشافعي وطائفة من العلماء إلى أنه أبيح ثم نسخ، ثم أبيح ثم نسخ، مرتين. وقال آخرون أكثر من ذلك، وقال آخرون: إنما أبيح مرة، ثم نسخ ولم يبح بعد ذلك.
تفسیر نساء ایه 24 جلد 2 ص259
یعنی: و به این ایه درباره ی نکاح متعه استدلال میکند ،و شکی نیست که متعه ی نساء در ابتدای اسلام مشروع بود سپس بعد از آن نسخ شد. و شافعی و طائفه ای از علما چنین گفته اند که متعه نساء مباح شد سپس نسخ شد دوباره مباح شد سپس نسخ شد، دوبار. و غیر از اینها دیگران بیشتر از این را گفته اند. دیگر از علما گفته اند که متعه نساء یک بار مباح شد سپس نسخ و حرام شد و بعد از آن مجددا مباح نشد.
سپس ادامه میدهد:
وقد رُويَ عن ابن عباس وطائفة من الصحابة القولُ بإباحتها للضرورة، وهو رواية عن الإمام أحمد بن حنبل، رحمهم الله تعالى.
وكان ابن عباس، وأبيّ بن كعب، وسعيد بن جُبَيْر، والسُّدِّي يقرءون: "فما استمتعتم به منهن إلى أجل مسمى فآتوهن أجورهن فريضة". وقال مجاهد: نزلت في نكاح المتعة، ولكن الجمهور على خلاف ذلك، والعمدة ما ثبت في الصحيحين، عن أمير المؤمنين علي بن أبي طالب [رضي الله عنه] قال: نهى النبي صلى الله عليه وسلم عن نكاح المتعة وعن لحوم الحمر الأهلية يوم خيبر. صحيح البخاري رقم (4216) وصحيح مسلم برقم (1407) .
و از ابن عباس و گروهی از صحابه به مباح بودن آن در هنگام ضرورت روایت شده است ، و آن روایتی است که از امام احمد بن حنبل رحمهم الله آورده است.
و ابن عباس و ابی ابن کعب و سعید بن جبیر و السدی اینطور میخواندند "فما استمتعتم به منهن إلى أجل مسمى فآتوهن أجورهن فريضة". و مجاهد میگوید: این ایه در باره ی نکاح متعه نازل شده است. اما جمهور بر خلاف این است، در صحیحین ثبت شده است از امیر المومنین علی بن ابی طالب رضی الله عنه که گفت: نهی کرد پیامبر صلی الله علیه و سلم از نکاح متعه و گوشت الاغ اهلی در روز خیبر.
سپس ادامه میدهد:
وفي صحيح مسلم عن الربيع بن سَبْرَة بن معبد الجهني، عن أبيه: أنه غزا مع رسول الله صلى الله عليه وسلم فتح مكة، فقال: "يأيها الناس، إني كنت أذنت لكم في الاستمتاع من النساء، وإن الله قد حَرم ذلك إلى يوم القيامة، فمن كان عنده منهن شيء فليخل سبيله، ولا تأخذوا مما آتيتموهن شيئًا" وفي رواية لمسلم في حجة الوداع وله ألفاظ موضعها كتاب "الأحكام".
و در صحیح مسلم از ربيع بن سبره الجهني روايت شده است كه ايشان مي‌فرمايند پدرم به من گفت من به همراه پیامبر در فتح مکه بودم كه ايشان فرمودند: اي انسانها من قبلاً به شما نكاح موقت و متعه را اجازه داده بودم و امروز خداوند آن را تا قيامت حرام گردانده است و هر كسي كه زني را نكاح موقت و متعه کرده است رها نمايد و از آن چيزي تحويل نگيرد. انتهای تفسیر ابن کثیر
نویسنده: مجاهد دین
قسمت دوم
*آیا ازدواج موقت صاحبش را محصن میکند؟
* بررسی تلبیس شیعه و خلط بین دو متعه نساء و حج
* تفسیر ابن کثیر از آیه 24 سوره نساء
آیا ازدواج موقت صاحبش را محصن میکند؟
خداوند میفرماید:
{ وَالْمُحْصَنَات
ترجمه: و زنان شوهردار ( بر شما حرام شده‌اند ) مگر زناني كه ( آنان را در جنگ ديني مسلمانان با كافران ) اسير كرده باشيد ، كه براي شما حلال مي‌باشند . اين را خدا بر شما واجب گردانده است. براي شما ازدواج با زنان ديگري جز اينان حلال گشته است و مي‌توانيد با اموال خود زناني را جويا شويد و با ايشان ازدواج كنيد و پاكدامن و از زنا خويشتندار باشيد . پس اگر با زني از زنان ازدواج كرديد و از او كام گرفتيد ، بايد كه مهريّه او را بپردازيد ، و اين واجب است . و بعد از تعيين مهريّه ، گناهي بر شما نيست در آنچه ميان خود بر آن توافق مي‌نمائيد.
در این آیه خداوند «محصنین: طالبان پاكدامني و عفّت» را آورده است.
سوال اینجاست که آیا ازدواج موقت مردان و زنان را محصن میکند؟ این روایت از وسائل الشیعه حر عاملی جواب این معما خواهد بود.
وبالإسناد عن صفوان، عن إسحاق بن عمار، قال: سألت أبا إبراهيم (عليه السلام) عن الرجل إذا هو زنى وعنده السرية والأمة يطؤها تحصنه الأمة وتكون عنده ؟ فقال: نعم، إنما ذلك لأن عنده ما يغنيه عن الزنا، قلت: فان كانت عنده أمة زعم أنه لا يطؤها ؟ فقال: لا يصدق، قلت: فان كانت عنده امرأة متعة أتحصنه ؟ فقال: لا، إنما هو على الشئ الدائم عنده.وسائل الشیعه جلد 28 ص 68
و با اسنادش از صفوان و او از اسحاق بن عمار میگوید: از أبا ابراهيم (علیه السلام) در مورد مردي سوال كردم كه اگر زنا كند در حاليكه كنيزي دارد وميتواند باكنيز همبستر شود آيا كنيز او را محصن ميكند؟ فرمود: بله. در نزد او چیزی استن که او را از زنا بینیاز میکند ،گفتم: اگر نزد او کنیزی باشد که فکر میکند که اجازه همبستری را بهش نمیدهد؟ گفت که راست نمیگوید، گفتم: اگر زن صيغه اي داشت آيا او را محصن ميكند ؟ فرمود : خير بلكه اين فقط بر امر دائم است
پس آیه ای که شیعه به آن استناد میکند درباره ی ازدواج دائم و یا کنیزان است که محصنین هستند ولی طبق این روایات و روایات متشابه دیگر در همان کتاب ثابت شد که ازدواج موقت صاحبش را محصن نخواهد کرد و این آیه بر خلاف زعم شیعه هیچ دلالتی بر نکاح موقت ندارد.برای اینکه ازدواج موقت تنها برای دفع شهوت آن هم برای چند ساعتی است و صاحبش را محصن و پاک دامن نمیکند.
و اینجاست که بیش از پیش حکمت این روایت آشکار میشود که میگوید:
أحمد بن محمد بن عيسى في ( نوادر) : عن ابن أبي عمير ، عن هشام بن الحكم ، عن أبي عبدالله ( عليه السلام ) في المتعة قال : ما يفعلها عندنا إلا الفواجر. ـ
نوادر أحمد بن محمد بن عيسى : جلد87 ص 200 و بحار الأنوار ج 100 ص 318
یعنی متعه را جز فاجر ها کسی انجام نمیدهد.
شیعه با اینکه در کتب خودش نیز حرام بودن متعه با سند صحیح آمده است ولی چون نمیتواند دست از هوس بردارد مجبور است که هرطور شده آن را حلال جلوه بدهد و وقتی که هیچ جوابی ندارد برای روایات صحیح السند و صریح اللفظی که متعه را به طور قطع حرام میداند تنها میگوید که امام از روی تقیه چنین گفت!!!
آخر تقیه با چه کسی؟ قرینه ای وجود ندارد برای اثبات تقیه. این چه دینیست که اصلا معلوم نیست که کدام حرفایشان از روی تقیه و کدامشان از روی جدیت گفته اند.
متاسفانه روافض هرجا به ضررشان باشد ولو حدیث هم صحیح باشد میگودند امام تقیه کرده است!!!
بررسی تلبیس شیعه و خلط بین دو متعه نساء و حج
حيله ي شیعه این است که روایاتی را پشت سر هم از کتب اهل سنت می آورد که اولشان درباره ی متعه ی نساء و باقی آن در باره ی متعه حج است. در واقع میخواهد که با مغلطه کردن روایاتی که اصلا ربطی به متعه ی نساء ندارد و در اصل درباره ی متعه حج هستند بیاورد و سپس به هدف خود دست یابد. و پر واضح است که برای چنین حیله ای هم مجبور هستند که اکثرا تنها ترجمه ی روایت را بیاورد و از آوردن اصل متن عربی خود داری کند و یا متن آن را می آورد اما توجهی به باب کتاب و موضوع بحث نمیکند. برای مثال یک نمونه را از موسسه تحقیقاتی ولی عصر!!! جهت اشنایی با حیله ی شیعه ذکر کرده و در ادامه مفصل به آن می پردازیم.
شیعه در مقاله مشروعیت ازدواج موقت در کتاب های اهل سنت میگوید:
در بخاری آمده است که عمر متعه ی نساء را حرام کرد و عمران بن حصین صحابه ی پیامبر معتقد به متعه ی نساء بود:
4246 حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ عِمْرَانَ أَبِي بَكْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَال أُنْزِلَتْ آيَةُ الْمُتْعَةِ فِي كِتَابِ اللَّهِ فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَلَمْ يُنْزَلْ قُرْآنٌ يُحَرِّمُهُ وَلَمْ يَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ قَالَ رَجُلٌ بِرَأْيِهِ مَا شَاءَ
آيه متعه در کتاب خدا نازل شد . پس ما آن را در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم انجام داديم و قرآني (آيه اي) نازل نشد تا آن را حرام کند و رسول خدا هم از آن نهي نفرمودند . در اين هنگام شخصي طبق نظر خودش هرچه خواست گفت ( متعه را حرام کرد)
صحيح بخاري ج4 ص1642 كتاب التفسير، باب قوله تعالى«يا أيّها الذين آمنوا لا تحرّموا طيّبات ما أحل اللّه لكم» (المائدة 87)
اما حقیقت چیست؟؟ شیعه حدیثی را که در باره ی متعه ی حج است آورده و این روایت را در کنار روایاتی که درباره ی متعه ی نساء است قرار میدهد و سپس به نتیجه فاسدش میرسد.
اما اگر عقل داشتند و یا به شعور خوانندگانشان احترام میگذاشتند بهتر بود. یا حد اقل اسم موسسه تحقیقاتی را از سایت ولیعصر حذف میکردند چراکه جز جهل پراکنی و اشتباهات عمدی چیز دیگری نیست.
قبل از هر چیز به این علمای تدلیس گر و تلبیس گر گفته میشود که اصلا این حدیث در بابی که به آن استناد کرده اید وجود ندارد بلکه در باب دیگری است.
بخاری این حدیث را در باب «35 - باب { فمن تمتع بالعمرة إلى الحج=پس‌هر كس با عمره به سوي حج بهره بگيرد } / البقرة 196 / » آورده است. و اصلا ارتباطی با متعه ی نساء یا همان ازدواج موقت ندارد ولی عجیب است این روافض نادان اصلا بر چه حسابی این روایت را نقل میکنند؟
شبیه این روایت در صحیح مسلم نیز آمده است در «باب جواز التمتع»
( 1226 ) حدثنا حامد بن عمر البكراوي ومحمد بن أبي بكر المقدمي قالا حدثنا بشر بن المفضل حدثنا عمران بن مسلم عن أبي رجاء قال قال عمران بن حصين نزلت آية المتعة في كتاب الله ( يعني متعة الحج ) وأمرنا بها رسول الله صلى الله عليه و سلم ثم لم تنزل آية تنسخ آية متعة الحج ولم ينه عنها رسول الله صلى الله عليه و سلم حتى مات قال رجل برأيه بعد ما شاء
یعنی: عمران بن حصین میگوید آیه متعه در کتاب خدا نازل شد ( یعنی متعه حج) و پیامبر صلی الله علیه و سلم ما را به آن امر کرد سپس ایه ای هم نازل نشد تا ایه متعه ی حج را نسخ کند و پیامبر نیز از آن نهی نکرد تا زمانی که وفات کردند بعد از ان مردی با رای خودش آنچه را خواست گفت.
پس همانطور که واضح و مبرهن است این روایات اصلا ارتباطی با متعه ی نساء ندارند بلکه درباره ی متعه ی حج است. و اصلا چطور در حج زنان را متعه میکنند؟ مگر نمیدانند که در حج رفث زنان حرام است؟
خداوند میفرماید:الْحَج
حجّ در ماههاي معيّني انجام مي‌پذيرد. پس كسي كه ، حجّ را بر خويشتن واجب كرده باشد در حجّ آميزش جنسي با زنان و گناه و جدالي نيست ( و نبايد مرتكب چنين اعمالي شود ) .
ایا این جنابان معمم نمیدانند که روایتی که به ان استناد میکنند ارتباطی با متعه نساء ندارد؟
و اگر بگویید که چرا از متعه ی حج منع کرد این دیگر یک موضوع دیگر است و هیچ ارتباطی با متعه ی نساء ندارد ولی برای اینکه مختصر جوابی ارائه شده باشد چنین گفته میشود که
ابتدا باید بدانیم که متعه ی حج چیست؟
در فتح الباری آمده است: «جمهور فقها گفته‌اند: تمتع آنست که یک شخص حج و عمره را دریک سال در ماههای حج دریک سفر انجام دهد و عمره را برحج مقدم دارد و مکی باشد. هرکس به یکی از این شروط خلل برساند متمتع نیست«
سیدنا عمر از چه چیزی نهی کرد؟
از متعه ی حج. چرا؟
برای اینکه کسی که حج تمتع را انجام دهد حج عمره را نیز انجام داده است یعنی تمتع شامل عمره نیز میباشد. و علت چه بود؟ علت این بود که سیدنا عمر دوست داشت همیشه در هر ماهی مردم در حج حضور داشته باشند و فقط ان را محدود به ماه های حج نکنند. دوست داشت همیشه کعبه رنگی و پر از زائران و حاجیان در حال طواف باشد. پس به این خاطر حج تمتع را ممنوع کرد تا مردم عمره را در ماه های دیگر نیز انجام دهند.
و راه و روش خلفای راشدین بدعت نیست چراکه پیامبر صلی الله علیه و سلم میفرماید
«اقتدوا باللذين من بعدي من أصحابي أبي بكر و عمر.» رسول الله فرمودند:بعد از من، از دو دوست من، ابوبکر و عمر پیروی کنید. سلسله احادیث صحیحه البانی 1233 و أخرجه الترمذي وقال حسن وأخرجه أحمد وابن ماجه وابن حبان.
باز میفرماید: «عَلَيْكُمْ بِسُنَّتِي وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِينَ بَعْدِي تَمَسَّكُوا بِهَا وَعُضُّوا عَلَيْهَا بِالنَّوَاجِذِ »
یعنی:به سنت من و سنت خلفای راشدین بعد از من، عمل کنید و روش من و آنها محكم چنگ بزنید.
أخرجه أحمد وأبو داود وابن ماجه والترمذي وصححه الحاكم وقال على شرط الشيخين.
در ضمن اهل سنت همه متفق القول هستند که میتوان متعه حج انجام داد.
پس تا به اینجا متوجه شدیم که هرگاه روافض به این دست از احادیث استناد کردند در واقع سعی در مغلطه بلغور کردن و بازی با کلمات هستند. ای شیعیان عزیز هر گردی گردو نیست و هر متعه ای هم متعه نساء نیست.
تفسیر ابن کثیر از آیه 24 سوره نساء
دلیل شیعه برای متعه نساء در قران ایه ی 24 سوره ی نساء است. خداوند میفرماید:
« وَالْمُحْصَنَات
ترجمه: و زنان شوهردار ( بر شما حرام شده‌اند ) مگر زناني كه ( آنان را در جنگ ديني مسلمانان با كافران ) اسير كرده باشيد ، كه براي شما حلال مي‌باشند . اين را خدا بر شما واجب گردانده است. براي شما ازدواج با زنان ديگري جز اينان ( يعني جز زنان مؤمنی که در ایه 23 حرام اعلام شدند ) حلال گشته است و مي‌توانيد با اموال خود ( زنان بیگانه ای که به خاطر نسب یا سبب حرام نشده اند ) زناني را جويا شويد و با ايشان ازدواج كنيد و پاكدامن و از زنا خويشتندار باشيد . پس اگر با زني از زنان ازدواج كرديد و از او كام گرفتيد ، بايد كه مهريّه او را بپردازيد ، و اين واجب است . و بعد از تعيين مهريّه ، گناهي بر شما نيست در آنچه ميان خود بر آن توافق مي‌نمائيد ( مثلاً اين كه همسر با رضا و رغبت از مقداري از مهريّه خود چشم‌پوشي كند و يا شوهر مشتاقانه مقداري بر اندازه مهريّه بيفزايد ) . بيگمان خداوند آگاه و حكيم است.
در تفسیر ابن کثیر زیر این ایه آمده است:
وقد استدل بعموم هذه الآية على نكاح المتعة، ولا شك أنه كان مشروعًا في ابتداء الإسلام، ثم نسخ بعد ذلك. وقد ذهب الشافعي وطائفة من العلماء إلى أنه أبيح ثم نسخ، ثم أبيح ثم نسخ، مرتين. وقال آخرون أكثر من ذلك، وقال آخرون: إنما أبيح مرة، ثم نسخ ولم يبح بعد ذلك.
تفسیر نساء ایه 24 جلد 2 ص259
یعنی: و به این ایه درباره ی نکاح متعه استدلال میکند ،و شکی نیست که متعه ی نساء در ابتدای اسلام مشروع بود سپس بعد از آن نسخ شد. و شافعی و طائفه ای از علما چنین گفته اند که متعه نساء مباح شد سپس نسخ شد دوباره مباح شد سپس نسخ شد، دوبار. و غیر از اینها دیگران بیشتر از این را گفته اند. دیگر از علما گفته اند که متعه نساء یک بار مباح شد سپس نسخ و حرام شد و بعد از آن مجددا مباح نشد.
سپس ادامه میدهد:
وقد رُويَ عن ابن عباس وطائفة من الصحابة القولُ بإباحتها للضرورة، وهو رواية عن الإمام أحمد بن حنبل، رحمهم الله تعالى.
وكان ابن عباس، وأبيّ بن كعب، وسعيد بن جُبَيْر، والسُّدِّي يقرءون: "فما استمتعتم به منهن إلى أجل مسمى فآتوهن أجورهن فريضة". وقال مجاهد: نزلت في نكاح المتعة، ولكن الجمهور على خلاف ذلك، والعمدة ما ثبت في الصحيحين، عن أمير المؤمنين علي بن أبي طالب [رضي الله عنه] قال: نهى النبي صلى الله عليه وسلم عن نكاح المتعة وعن لحوم الحمر الأهلية يوم خيبر. صحيح البخاري رقم (4216) وصحيح مسلم برقم (1407) .
و از ابن عباس و گروهی از صحابه به مباح بودن آن در هنگام ضرورت روایت شده است ، و آن روایتی است که از امام احمد بن حنبل رحمهم الله آورده است.
و ابن عباس و ابی ابن کعب و سعید بن جبیر و السدی اینطور میخواندند "فما استمتعتم به منهن إلى أجل مسمى فآتوهن أجورهن فريضة". و مجاهد میگوید: این ایه در باره ی نکاح متعه نازل شده است. اما جمهور بر خلاف این است، در صحیحین ثبت شده است از امیر المومنین علی بن ابی طالب رضی الله عنه که گفت: نهی کرد پیامبر صلی الله علیه و سلم از نکاح متعه و گوشت الاغ اهلی در روز خیبر.
سپس ادامه میدهد:
وفي صحيح مسلم عن الربيع بن سَبْرَة بن معبد الجهني، عن أبيه: أنه غزا مع رسول الله صلى الله عليه وسلم فتح مكة، فقال: "يأيها الناس، إني كنت أذنت لكم في الاستمتاع من النساء، وإن الله قد حَرم ذلك إلى يوم القيامة، فمن كان عنده منهن شيء فليخل سبيله، ولا تأخذوا مما آتيتموهن شيئًا" وفي رواية لمسلم في حجة الوداع وله ألفاظ موضعها كتاب "الأحكام".
و در صحیح مسلم از ربيع بن سبره الجهني روايت شده است كه ايشان مي‌فرمايند پدرم به من گفت من به همراه پیامبر در فتح مکه بودم كه ايشان فرمودند: اي انسانها من قبلاً به شما نكاح موقت و متعه را اجازه داده بودم و امروز خداوند آن را تا قيامت حرام گردانده است و هر كسي كه زني را نكاح موقت و متعه کرده است رها نمايد و از آن چيزي تحويل نگيرد. انتهای تفسیر ابن کثیر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر