دیدگاه ابن رجب حنبلی رحمه الله درباره سماع اموات

صاحب این کانال به من گفته است حاطب اللیل. حاطب اللیل یعنی کسی که شبانه رفته تا هیزم جمع کند مار را هم به این گمان که هیزم است جمع کرده است.
اما اولا من در آن کتاب روایات صحیحین را آورده ام، دوما خودش در همین مقاله یک لیست از اسامی ذکر کرده و دقیقا مصداق همان حاطب اللیل شده است، برای نمونه در شماره 2 از امام ابن رجب حنبلی به فارسی! نقل قول کرده که او گفته است که در عدم سماع اموات موافق با عایشه است!! این کذب و افترایی محض و خیات بزرگی است و تقویل و دروغ بستن بر علماست. و این شخص که به راستی اوست که حاطب الللیل است، دارد به علما دروغ می بندد و چیزی که علما نگفته اند را به آنها نسبت می دهد.

و در ادامه کلام امام ابن رجب حنبلی را نقل می کنم و به آن توجه فرمایید:
امام ابن رجب حنبلی در کتابش به نام «اهوال القبور» در صفحه 79 این باب را می‌آورد:
«الباب الثامن: فيما ورد من سماع الموتى كلام الأحياء ومعرفتهم بمن يسلم عليهم ويزروهم ومعرفتهم بحالهم بعد الموت وحال أقاربهم في الدنيا»
ترجمه:  «باب هشتم: آنچه روایت شده دربارۀ اینکه مردگان کلام زندگان را می‌شنوند و کسی که به آنان سلام کند و آنان را زیارت کنند می‌شناسند و اینکه مردگان از حال خودشان بعد از مردنشان در دنیا و از حال نزدیکانشان که در دنیا هستند آگاه هستند».
لینک آنلاین کتاب:
http://shamela.ws/browse.php/book-10900/page-84

نام این باب به تنهایی کفایت می‌کند تا عقیده امام ابن رجب حنبلی رحمه الله را در این باره بیان کرده باشد، منتها آنچه در این باب آورده است را مختصرا نقل می‌کنم تا بدانید چه کسی حاطب اللیل است!

امام ابن رجب حنبلی در این باب می‌گوید: أما سماع الموتى لكلام الأحياء ففي الصحيحين عن أنس عن أبي طلحة قال لما كان يوم بدر وظهر عليهم نبي الله صلى الله عليه وسلم أمر ببضعة وعشرين وفي رواية أربعة وعشرين رجلا من صناديد قريش فألقوا في طوى من أطواء بدر فقام رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: "يا أبا جهل بن هشام يا أمية بن خلف يا عتبة بن ربيعة يا شيبة بن ربيعة أليس قد وجدتم ما وعد ربكم حقا؟ فإني وجدت ما وعد ربي حقا" فقال عمر: رسول الله ما تكلم من أجساد لا أرواح فيها فقال: "والذي نفسي بيده ما أنتم بأسمع لما أقول منهم"[ أخرجه البخاري "ح 3976"، ومسلم "ح 2875".].
وفي صحيح مسلم من حديث أنس نحوه من غير ذكر أبي طلحة وفي حديثه قال: "والذي نفسي بيده ما أنتم بأسمع لما أقول منهم ولكنهم لا يقدرون أن يجيبوا" [أخرجه مسلم "ح 2874".].
وفيه أيضا عن أنس عن عمر بن الخطاب عن النبي صلى الله عليه وسلم هذه القصة بمعناها [أخرجه مسلم "ح 2873".].
وفي الصحيحين عن ابن عمر قال: اطلع النبي صلى الله عليه وسلم على أهل القليب فقال: "وجدتم ما وعد ربكم حقا" قيل له أتدعوا أمواتا؟ قال: "ما أنتم بأسمع منهم ولكن لا يجيبون"! وفي رواية قال: "إنهم الآن يسمعون ما أقول" [أخرجه البخاري "ح 1370" ومسلم "239".].

تا اینجا احادیثی که دربارۀ سماع کشته شدگان بدر است را نقل می‌کند سپس انکار عایشه از سماع اموات را نقل می‌کند و می‌گوید:

وقد أنكرت عائشة ذلك كما في الصحيحين، عن عروة عن عائشة أنها قالت: ما قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: إنهم ليسمعون الآن ما أقول وقد وهم - يعني ابن عمر - إنما قال: إنهم ليعلمون الآن ما كنت أقول لهم إنه حق ثم قرأت قوله: {إِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتَى} {وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ}

سپس می‌گوید گروهی از علما با عایشه موافقت کرده‌اند:
وقد وافق عائشة على نفي سماع الموتى كلام الأحياء طائفة من العلماء ورجحه القاضي أبو يعلى من أصحابنا في كتاب الجامع الكبير له واحتجوا بما احتجت به عائشة وبأنه يجوز أن يكون ذلك معجزة مختصة بالنبي صلى الله عليه وسلم دون غيره وهو سماع الموتى كلامه.
وفي صحيح البخاري قال قتادة: أحياهم الله تعالى يعني أهل القليب حتى أسمعهم قوله توبيخا وتصغيرا ونقمة وحسرة وندما

و دربارۀ دیدگاه دوم که اثبات سماع اموات است و قول اکثریت علما و قول خودش هم است می‌گوید که عایشه دچار اشتباه شده است و در آن واقعه حضورنداشته است و قول به سماع اموات را تایید می‌کند :
وذهب طوائف من أهل العلم - وهم الأكثرون - وهو اختيار الطبري وغيره وكذلك ذكره ابن قتيبة وغيره من العلماء وهؤلاء يحتجون بحديث القليب كما سبق وليس هو بوهم ممن رواه فإن ابن عمر وأبا طلحة وغيرها ممن شهد القصة حكياه عن النبي صلى الله عليه وسلم وعائشة لم تشهد ذلك وروايتها عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه قال: "إنهم ليعلمون الآن، أن ما كنت أقول لهم حق"، يؤيد رواية من روى: إنهم ليسمعون ولا ينافيه فإن الميت إذا جاز أن يعلم جاز أن يسمع لأن الموت ينافي العلم كما ينافي السمع والبصر فلو كان مانعا من البعض لكان مانعا من الجميع.

سپس در ادامه به شبهات گروه اول و منکرین سماع اموات جواب می‌دهد و از سماع اموات دفاع می‌کند و می‌گوید:
وأما أن ذلك خاص بكلام النبي - صلى الله عليه وسلم - فليس كذلك وقد ثبت في الصحيحين عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: "إن العبد إذا وضع في قبره وتولى عنه أصحابه إنه ليسمع قرع نعالهم" وقد سبق ذكره وسنذكر الأحاديث الواردة بسماع الموتى سلام من يسلم عليهم فيما بعد، إن شاء الله.
سپس امام ابن رجب دربارۀ آیاتی که منکران سماع اموات به آن استناد می‌کند جواب می‌دهد و بیان می‌کند که منظور از این آیات، سماع قبول و امتثال است نه سماع ادراک:
وأما قوله: {إِنَّكَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتَى} [النمل: 80]، وقوله: {وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ} [فاطر: 22] فأن السماع يطلق ويراد به إدراك الكلام وفهمه ويراد به أيضا الانتفاع به والاستجابة له والمراد بهذه الآيات نفي الثاني دون الأول فإنها في سياق خطاب الكفار الذين لا يستجيبون للهدى ولا للإيمان إذا دعوا إليه كما قال الله تعالى {وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيراً مِنَ الْجِنِّ وَالْأِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لا يَسْمَعُونَ بِهَا} [الأعراف: 179] الآية في نفي السماع والإبصار عنهم لأن الشيء قد ينفي لانتفاء فائدته وثمرته فإذا لم ينتفع المرء بما يسمعه ويبصره فكأنه لم يسمع ولا يبصر وسماع الموتى هو بهذه المثابة وكذلك سماع الكفار لمن دعاهم إلى الإيمان والهدى. وقول قتادة في أهل القليب: أحياهم الله حتى أسمعهم يدل على أن الميت لا يسمع القول إلا بعد إعادة الروح إلى جسده كما جاء ذلك مصرحا به في حديث البراء بن عازم عن النبي - صلى الله عليه وسلم - الطويل وقد سبق ذكر بعضه وفيه في حق الكافر: "وتعاد روحه في جسده".

سپس در صفحۀ 85 فصل جدیدی با این نام می‌آورد: «فصل: معرفة الموتى بمن يزورهم ويسلم عليهم»؛ «فصل: مردگان کسانی که به زیارتشان بیایند و به آنان سلام کنند را می‌شناسند».
و در این فصل روایات بسیاری برای اثبات آن می‌آورد.

سپس در صفحۀ 89 فصل دیگری می‌آورد با این نام: «فصل: معرفة الموتى بحالهم في الدنيا قبل الدفن»؛ «فصل: مردگان از حال خودشان در دنیا قبل از اینکه دفن شوند آگاه هستند»
و در این فصل نیز آثار و روایات بسیاری برای تایید آن می‌آورد.

سپس در صفحۀ 90 این فصل را می‌آورد: «فصل: معرفة الموتى في قبورهم بحال أهليهم وأقاربهم في الدنيا»؛ «فصل: مردگان در قبرهایشان از حال خانواده‌شان و نزدیکانشان که در دنیا هستند آگاه هستند».
و در این فصل نیز کلی روایت دربارۀ عرضه اعمال زندگان بر مردگان می‌آورد که بسیار خواندنی می‌باشد.

سپس در صفحۀ 95 این فصل را می‌آورد: «فصل: كلام الموتى ورد السلام»؛ «فصل: صحبت‌کردن مردگان و پاسخ دادنشان به سلام»
و در این فصل نیز آثار و روایات زیادی در اثبات آن می‌آورد.


👇👇👇
چنانکه دیدید، امام ابن رجب حنبلی رحمه الله، دیدگاه عایشه رضی الله عنها که گفته بود مردگان نمی‌شنوند را اصلاً قبول ندارد! بلکه دیدگاه او را اشتباه می‌داند و دیدگاه جمهور علما در اثبات سماع اموات را قبول دارد و سپس در اثبات سماع اموات چندین فصل مختلف می‌آورد و روایات فراوانی در اثبات سماع اموات و آگاهی آنان از کسی که به زیارتشان بیاید و اینکه اعمال زندگان بر آنان عرضه می‌شود می‌آورد.

حال شما خودتان قضاوت کنید که آیا امام ابن رجب حنبلی منکر سماع اموات است یا سماع اموات را قبول دارد؟

خودتان بگویید که چه کسی حاطب اللیل است؟؟

و از صاحب کانال «کانال تخصصی شبهات و ردود» که اصلا هیچ تخصصی هم ندارد، و حاطب اللیل بودنش را ثابت کردیم، می خواهیم که اولا هویتش را بیان کند چون او ما را مجهول الوهیه می داند، پس لازم است هویتش را برای همه معلوم کند، چون واقعا زشت است که دیگری را به عیبی متهم کنی که آن عیب در خودت هم باشد! پس ابتدا هویتش را مشخص کند و خودش را معرفی کند!
دوما بیاید و به این دروغی که به ابن رجب نسبت داده است پاسخ دهد! آیا تقویل و سخن بستن بر علما و تحریف کلام ایشان برای نصرت مذهب، نزد آنها جایز است؟ چرا همانند حاطب اللیل فقط یک لیست از اسامی ذکر کرده است بدون اینکه حتی نقل قول عربی از آنها کرده باشد؟؟ آیا به راستی لقب حاطب اللیل را برازنده خود نکرده است؟

قضاوت با خوانندگان

#مجاهد_دین