علت
اصلی غلو در دین، عدم توقّف بر حدود و مرزهای
خداوند متعال می‌باشد، هرگاه انسان به آن مقداری که شریعت مقرر نموده است، راضی
نباشد و به آن کم یا اضافه نماید، دچار غلو می‌شود. خداوند بارها تاکید کرده است
که حدود شریعت را پاس بداریم.
می‌فرماید: ﴿تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَقۡرَبُوهَا﴾ [البقرة: 187]
«این مرزهای الهی است پس به آن نزدیک نشوید».
و می‌فرماید:﴿تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَعۡتَدُوهَاۚ وَمَن يَتَعَدَّ
حُدُودَ ٱللَّهِ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ٢٢٩﴾ [البقرة: 229]
«این‌ها حدود الهی است، پس از
آن‌ها تجاوز نکنید و هر کس از حدود الله تجاوز کند، پس اینانند که ستمگرند».
و می‌فرماید: ﴿وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ٢٣٠﴾ [البقرة: 230]
«این‌ها حدود الله است که آن‌ها
را برای مردمی‌که می‌دانند بیان می‌نماید».
و می‌فرماید: ﴿تِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۚ وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ
يُدۡخِلۡهُ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ
وَذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ١٣﴾
[النساء:
13]
«این‌ها (احکام و) حدود الهی
است، و هر کس از الله و پیامبرش اطاعت کند، وی را به باغ‌هایی در آورد که از زیر
(درختان) آن نهرها جاری است، در آن جاودانه‌اند، و این پیروزی بزرگی است».
و می‌فرماید: ﴿وَٱلۡحَٰفِظُونَ لِحُدُودِ ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ١١٢﴾ [التوبة: 112]
«(آن‌ها) حافظان (و نگه‌دارندگان)
حدود (و احکام) الهی هستند، و مؤمنان را بشارت ده»
و می‌فرماید: ﴿وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ
فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥ﴾ [الطلاق: 1]
«و این حدود الله است، و هرکس
از حدود الله تجاوز کند پس مسلماً به خود ستم کرده است».
و می‌فرماید: ﴿وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُۥ
يُدۡخِلۡهُ نَارًا خَٰلِدٗا فِيهَا وَلَهُۥ عَذَابٞ مُّهِينٞ١٤﴾ [النساء: 14]
«و هر کس از الله و پیامبرش
نافرمانی کند و از حدود او تجاوز کند، وی را در آتشی وارد می‌کند که جاودانه در آن
خواهد ماند، و برای او عذاب خوار کننده‌ای است».
و می‌فرماید: ﴿ٱلۡأَعۡرَابُ أَشَدُّ كُفۡرٗا وَنِفَاقٗا وَأَجۡدَرُ أَلَّا
يَعۡلَمُواْ حُدُودَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ
حَكِيمٞ٩٧﴾ [التوبة: 97]
«کفر و نفاق اعراب (بادیه‌نشین)،
شدیدتر است، و به نا آگاهی از حدود (و احکامی) که الله بر پیامبرش نازل کرده،
سزاوارترند، و الله دانای حکیم است».
کسی که بدعتی را ایجاد نماید و آن بدعتش را
حدود خداوند تصوّر کند، خطر او شدیدتر از کسی است که بخاطر گناه و معصیت از حدود
خداوند تجاوز می‌نماید. برای همین فرقه‌های اهل بدعت، بدعت‌هایی را به دین اضافه می‌کنند
و کسی که با آنان در بدعتشان مخالفت نماید را تکفیر و تفسیق نموده و او را متهم به
مخالفت با حدود خداوند می‌کنند!
شخص غالی به آن مقداری که شرع مقرر کرده
است، راضی نمی‌شود برای همین سعی می‌کند بیشتر از آن مقداری را که خداوند مقرر
کرده است انجام بدهد. و غلو در دین دو نوع می‌باشد: 1- غلو در اعتقادات، 2- غلو در
اعمال.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر