🔹شیخ خلیل بن اسحاق مالکی، معروف به الجندي، نویسندۀ کتاب «المختصر خلیل» که جزو مهمترین کتب فقهی مالکیه است، در کتابش «منسک خلیل» (ص 144) می‌گوید: «وقد ورد في الحديث أن أعمال أمته تعرض عليه كل يوم غدوة وعشية فيعرفهم بسيماهم وأعمالهم، فلذلك يشهد عليهم يوم القيامة لقوله تبارك وتعالی: ﴿فَكَيۡفَ إِذَا جِئۡنَا مِن كُلِّ أُمَّةِۢ بِشَهِيدٖ وَجِئۡنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰؤُلَآءِ شَهِيدٗا٤١﴾ [النساء: 41] وليتوسل به صلی الله عليه وسلم ويسأل الله بجاهه، إذ التوسل به صلی الله عليه وسلم هو محل حط جبال الأوزار وأثقال الذنوب، لأن بركة شفاعته عليه الصلاة والسلام وعظمها عند ربه لا يتعاظمها ذنب ومن اعتقد خلاف هذا فهو المحروم الذي طمس الله بصيرته وأضل سريره ألم تسمع قول الله عز وجل: {ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما} [النساء: 64] ».
🔸ترجمه: «و به تحقیق در حدیث آمده که اعمال امّتش هر روز صبحگاهان و شامگاهان بر او (= پیامبر) عرضه می‌شود و آنها را با سیمایشان و اعمالشان می‌شناسد، و برای همین روز قیامت بر آنان شهادت می‌دهد، بنا بر این فرمودۀ خداوند متعال: {پس چگونه است (حال‌شان)آنگاه که از هر امتی گواهی آوریم، و تو را بر اینان گواه آوریم}. و به پیامبر صلی الله علیه وسلم متوسل شود و بوسیلۀ جاه او از خداوند درخواست کند، چون توسل به او صلی الله علیه وسلم محل پایین آوردن بارهای گران و سنگین گناهان است، برای اینکه برکت و بزرگی شفاعتش علیه الصلاة والسلام نزد پروردگارش، چنان است که هیچ گناهی نمی‌تواند بزرگ‌تر از شفاعتش باشد، و هرکس معتقد به خلاف این باشد، پس او محروم و بی‌نصیبی است که خداوند بصیرتش را از بین برده و باطن و اندرونش را گمراه نموده است. آیا این فرمودۀ خداوند عزوجل را نشنیده که می‌فرماید: {واگر آنها هنگامی‌که بر خویشتن ستم می‌کردند، نزد تو می‌آمدند، و از الله طلب آمرزش می‌کردند، و پیامبر برایشان طلب آمرزش می‌کرد، بی‌گمان الله را توبه‌پذیر مهربان می‌یافتند} [النساء: 64] ».
#مجاهد_دین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر