مشرکان یقینی به آنچه که از آن خبر می دادند نداشتند چنانکه خداوند می فرماید:
🌺﴿أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ٣٥ أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ٣٦﴾ [الطور: 34-36]
«آیا آنها از هیچ (و بدون آفریننده)، آفریده شده‌اند، یا خود خالق (خویش) اند(35) آیا آنها آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند؟! (خیر) بلکه آنها #یقین نمی‌کنند(36)».
🔹و ابن کثیر در تفسیر آیه می گوید: «أَيْ: أَهُمْ خَلَقُوا السموات وَالْأَرْضَ؟ وَهَذَا إِنْكَارٌ عَلَيْهِمْ فِي شِرْكِهِمْ بِاللَّهِ، وَهُمْ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْخَالِقُ وَحْدَهُ، لَا شَرِيكَ لَهُ. وَلَكِنَّ عَدَمَ إِيقَانِهِمْ هُوَ الَّذِي يَحْمِلُهُمْ عَلَى ذَلِكَ».
🔸ترجمه: «یعنی: آیا آنان هستند که آسمان ها و زمین را خلق کرده اند؟ و این انکار بر آنان در شرکشان به الله است، و آنان می دانند که اوتعالی خالق یکتا است که شریکی ندارد اما عدم یقینشان به آن بود که آنان را بر آن (شرک ورزی) حمل می نمود».
🗒 تفسیر قرآن العظیم از ابن کثیر، ج 7 ص 437.
🔹ابو السعود در تفسیر آیه می گوید: «إذا سئلوا منْ خلقكم وخلق السمواتِ والأرضَ قالوا الله وهم غيرُ موقنينَ بما قالُوا وإلا لما أعرضُوا عن عبادتِه».
🔸ترجمه: «وقتی از آنان سوال می کنی چه کسی شما و آسمان ها و زمین را خلق کرده است می گویند الله، در حالی که آنان به آنچه که می گویند یقین ندارند وگرنه نباید از عبادتش رویگردانی می کردند».
🗒 تفسیر إرشاد العقل السليم إلى مزايا الكتاب الكريم، از ابی السعود، ج 8 ص 151.
🔹ابو حيان در تفسیر ﴿بَل لَّا يُوقِنُونَ﴾ می گوید: « أي إذا سئلوا : من خلقكم وخلق السموات والأرض؟ قالوا : الله ، وهم شاكون فيما يقولون لا يوقنون».
🔸ترجمه: «یعنی وقتی از آنان سوال می کنی چه کسی شما و آسمان ها و زمین را خلق کرده است؟ می گویند الله، و آنان نسبت به آنچه که می گویند شک دارند و یقین ندارند».
🗒 تفسیر بحر المحیط از ابو حیان اندلسی (745 هـ)، ج 8 ص 115.
🔹نیشابوری در تفسیر ﴿بَل لَّا يُوقِنُونَ﴾ می گوید: «ثم احتج عليهم بالأنفس ثم بالآفاق ثم قال { بل لا يوقنون } وذلك أنه حكى عنهم { ولئن سألتهم من خلق السموات والأرض ليقولن الله } [ لقمان : 25 ] فتبين أنهم في هذا الاعتراف شاكون إذ لو عرفوه حق معرفته لم يثبتوا له نداً ولم يحسدوا من اختاره للرسالة».
🔸ترجمه: «سپس خداوند از خلقت خودشان سپس از خلقت آسمان ها دلیل می آورد سپس می فرماید: "بلکه آنها یقین نمی کنند" برای اینکه خداوند از آنان حکایت کرده که: "اگر از آنان بپرسی چه کسی آسمان ها و زمین را خلق کرده است خواهند گفت الله" پس روشن می گردد که آنها در این اعترافشان #شک داشتند برای اینکه اگر آنطور که حق شناختنش بود او را می شناختند برای او همتایی قرار نمی دانند و نسبت به کسی که برای رسالت انتخابش کرده است حسادت نمی کردند».
🗒 تفسیر النیسابوری، ج 7 ص 71.
👈 سوال از کسانی که ادعا می کنند مشرکان توحید ربوبیت داشته اند، اینکه: آیا مشرکانی که به نص قرآن ﴿بَل لَّا يُوقِنُونَ﴾ بودند و به آنچه می گفتند یقین نداشتند بلکه نسبت به آن در شک بودند، آیا کسی که شک داشته باشد و یقینی نسبت به آنچه می گوید نداشته باشد، می تواند توحید ربوبیت داشته باشد؟ بلکه تنها در نزد خوارج عصر که مجددان عقیده جهم بن صفوان است که ایمان نزدشان تنها اقرار است.
به راستی قوم عجیبی هستند که بین غلو خوارج در تکفیر اهل قبله و تفریط جهمیه در تعریف ایمان، جمع بسته اند. مشرکان را موحد در ربوبیت می دانند و اهل قبله را مشرک! و لا حول و لا قوة الا بالله
#مجاهد_دین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر