▫️به راستی که صدای دهل از دور خوش است و وقتی که نزدیک آن بروی، صدای گوش خراشش تو را خسته و بیزار خواهد کرد. و به راستی که شعار توحیدی و ظاهر پر زرق و برق وهابیت نیز از دور قشنگ است، و وقتی که از حقیقت آن آگاه شوی و از نزدیک معاینهاش کنی، آنگاه غلوها و جنایتها و ظلمها و گمراهیهایش برایت آشکار میشود.
▫️امام
الشوکانی رحمه الله نیز در ابتدای امر از شعار پر زرق و برق وهابیت متأثر شده بود،
اما وقتی که از نزدیک راه و روش آنها را دید نظرش عوض شد و دست به اعتراض علیه
سعود بن عبدالعزیز، که شاه وقت وهابیان بود، شد.
▫️توضیح
اینکه: آنگاه که وهابیان به یمن حمله کردند، المتوکل احمد بن منصور، که حاکم یمن
بود، بوسیلۀ الشوکانی که بزرگترین مقام دینی یمن بود، نامهای به سعود بن عبدالعزیز
مینویسد، به این شکل که الشوکانی متن نامه را انشاء مینمود و حاکم آن را املاء مینمود.
🔹در بخشی از این نامه آمده است: «واعلم ثبتنا
الله وإياك أنه قد صح في الحديث "الدين النصيحة" وإن من حق النصيحة أن
نخبرك بأنه تبلغنا عن هؤلاء المتغلبين على تلك الأطراف أنهم يظلمون الرعايا ظلما
بينا ، ويتسلقون لأموالهم بكل ذريعة ، وينصبون لاقتناص أمالهم كل حيلة ومعلوم
عندنا أن هذا لا يرضيك و لا يرضي من لديك من أهل العلم. وأيضا ساروا يسنون سننا
ليس عليها أثارة من كتاب ولا سنة كحلق الرؤوس وتحريم بعض المباحت التي لم يأت
بتحريمها برهان وأيضا صاروا يطلقون كلمة الكفر والشرك على صالح هذه الأمة وطالحها
وعالمها وجاهلها ومطيعها وعاصيها ، ولا يفرقون بين من كان خالص التوحيد بريئا من
الشرك ومن كان متلبسا بشيء من ذلك ، وهذه هي قاصمة الظهر وحالقة الدين فإن ذلك
يستلزم طي بساط الشريعة الإسلامية بأسرها».
🔸ترجمه: «خداوند ما و شما را ثابت نگه دارد
بدان در حدیث صحیح آمده که دین نصحیت است و از حق نصیحت این است که تو را دربارۀ این
افرادی که بر این اطراف (= یمن) غلبه یافتهاند خبر بدهم که به ما رسیده که آنها
آشکارا به رعیتها ستم میکنند و با هر بهانهای اموالشان را بر میدارند و برای
رسیدن به خواستههایشان هر حیلهای را به کار میبرند، و نزد ما معلوم است که نه
تو و نه اهل علمی که نزد توست از چنین چیزی راضی نیست. و همچنین برای مردم اینجا
راه و روشهایی سنت کردهاند که از کتاب و سنّت هیچ اثری بر صحّت آن وجود ندارد؛
مانند تراشیدن موی سر و تحریم بعضی از مباحاتی که دلیلی بر تحریم آنها نیامده است.
و همچنین کلمۀ کفر و شرک را بر درستکار و بدکار و عالم و جاهل و مطیع و عاصیِ این
امّت اطلاق میکنند، و میان کسی که توحید خالصی دارد و بری از شرک است، و کسی که
به شرک آمیخته شده است فرقی نمیگذارند، و چنین کاری شکنندۀ پشت و بُرندۀ دین است؛
چون چنین کاری مستلزم برچیده شدن کلی بساط شریعت است».
🗒 ذکریات الشوکانی، ناشر: دار العوده بیروت،
محقق: د. صالح رمضان. سال: 1983 میلادی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر