🔹الذهبی در کتابش «زغل العلم» ص 38 می‌گوید: «واحذر التكبر والعجب بعملك، فيا سعادتك إن نجوت منه كفافا لا عليك ولا لك، فوالله ما رمقت عيني أوسع علما ولا أقوى ذكاء من رجل يقال له: ابن تيمية، مع الزهد في المأكل والملبس والنساء، ومع القيام في الحق والجهاد بكل ممكن، وقد تعبت في وزنه وفتشته حتى مللت في سنين متطاولة، فما وجدت قد أخره بين أهل مصر والشام ومقتته نفوسهم وازدروا به وكذبوه وكفروه إلا الكبر والعجب، وفرط الغرام في رياسة المشيخة والازدراء بالكبار، فانظر كيف وبال الدعاوي ومحبة الظهور، نسأل الله تعالى المسامحة، فقد قام عليه أناس ليسوا بأورع منه ولا أعلم منه ولا أزهد منه، بل يتجاوزون عن ذنوب أصحابهم وآثام أصدقائهم، وما سلطهم الله عليه بتقواهم وجلالتهم بل بذنوبه، وما دفعه الله عنه وعن أتباعه أكثر، وما جرى عليهم إلا بعض ما يستحقون، فلا تكن فى ريب من ذلك».
🔸 ترجمه: «و از اینکه بخاطر عملت دچار تکبر و خودبینی شوی برحذر باش، پس خوشا به حالت اگر از آن نجات یابی طوری که نه برضد تو باشد و نه به نفع تو. چون به خدا قسم تاکنون چشمانم به انسانی عالم‌تر و باهوش‌تر از مردی که به او ابن تیمیه گفته می‌شود نگاه نکرده است -همراه با پارسایی و زهدی که در خوردن و پوشیدن و ازدواج با زنان داشت، و نیز همراه با قیامش در راه حق و جهاد بوسیلۀ هر چیزی که ممکن بود- و به راستی که در سبک و سنگین کردنش خسته شدم و سالیان درازی وضعیت او را بررسی کردم تا اینکه خسته شدم، پس چیزی از او ندیدم که باعث شود اهل مصر و شام با دیدۀ خواری و کم ارزشی به او نگاه کنند و از او بدشان بیاید و تکذیب و تکفیرش کنند، جز اینکه کبر و خود بینی داشت و میل فراوانی در بدست آوردن ریاست در بین علما و مشایخ داشت، و به دیگر علما و بزرگان بی‌حرمتی و اهانت می‌کرد. پس نگاه کن که آخر و عاقبت چنین ادعاهایی و عشقِ دیده شدن چه بر سرش آورد، از خداوند متعال تسامح و آسان‌گیری‌اش را خواستاریم. و به راستی که کسانی بر ضد ابن تیمیه بلند شدند که ورع و علم و زهدشان بیشتر از او نبود، با اینکه ویژگی آنها چنین بود که از گناهان اصحابشان و بدی‌های دوستانشان چشم‌پوشی می‌کردند (اما با این حال نتوانستند از کارهای ابن تیمیه چشم پوشی کنند)، و خداوند آنها را بخاطر تقوا و جلالتشان بر ابن تیمیه مسلط نگرداند؛ بلکه بخاطر گناهانش بود که بر او چیره شدند. و آنچه که خداوند از او و پیروانش دور گرداند بسیار بیشتر از آنچه بود که بر سرش آمد، و جز مقداری از آنچه که مستحقش بودند بر سرشان نیامد. و دربارۀ صحت آنچه گفته شد در شک و تردید نباش».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر